Weekend @Tolo

Όταν η Αθήνα σε εκνευρίζει και ο Αύγουστος προβλέπεται δύσκολος, τότε ταξιδεύεις σε κοντινούς προορισμούς με πολύ καλή παρέα, για μια ανάσα ανανέωσης!

Απογευματινή βουτιά στην Κάντια. Αραλίκι στο Beach Bar που ακούει στο όνομα “Μπαράκι”, παρέα με μια μπύρα Ζέος (παραγωγή-εμφιάλωση στο Άργος) και πολλά twitterια γύρω. Συνέχεια για φαγητό στην Ταβέρνα του Κώστα. Αρκετά βήματα πιο πέρα από το μπαράκι, για καταπληκτικές γαρίδες σαγανάκι και καλαμαράκια τηγανιτά. Πολύ φαί σε λέω! (Αφήσαμε τις χαρτοπετσέτες και τα τραπεζομάντιλα μονάχα.) Αφού πήραν φωτιά τα πιρούνια είπαμε να σβήσουμε τη φλόγα με κρύα μπύρα!

Βόλτα στο Ναύπλιο και συγκεκριμένα στο Ακταίο (Μιαούλη 3, Παραλία Ναυπλίου, 27520-27425), στην περατζάδα με θέα το Μπούρτζι. Εδώ το νυφοπάζαρο είναι αγαπημένο σπορ και οι κάπως κιτς άνθρωποι συχνάζουν στα λημέρια. Σε αυτό το σημείο να προσθέσω ότι ένα κομμάτι της νυχτερινής ζωής του Ναυπλίου έχει ονομαστεί “Βλαχάδα”, από μερικούς. Τους δικαιολογώ απόλυτα ;)

Ένα μικρό πέρασμα από το στυλάτο μπαράκι “Λάθος”. Διακόσμηση με απίστευτα παλιά αντικείμενα. Στο κέντρο του μαγαζιού μια ζυγαριά (από εκείνες που διαθέτουν τα παλιά φαρμακεία, κατάλαβες), που με έκανε να αποφύγω την περαιτέρω διασκέδαση στο πολυσύχναστο στέκι (βασικά τραπέζι δεν βρήκαμε :P ).

Ώρα φαγητού και πάλι! Στάση στο Διόνυσο, ταβέρνα δεν το λες, ιταλικό επίσης δεν το λες, μεζεδοπωλείο πάλι δεν το λες. Anyway, αν περάσετε από την οδό Εθνικής Αντιστάσεως του Ναυπλίου σας συμβουλεύω να μην καθήσετε εκεί για να φάτε. Αποφύγετε τα κρεατικά και ειδικά τη χοιρινή μπριζόλα. Οι μερίδες είναι μικρές και η ποιότητα απαράδεκτη. (πολύ φαρμάκι στάζω, αλλά η αλήθεια να λέγεται)

Αξίζει μια δελφινοβουτιά στην παραλία του Αγ. Νικολάου ή αλλιώς Κοντύλι, με κρύα Corona στο χέρι και το φωτογραφικό φακό της Diana στο άλλο. Πολύ γέλιο, μεγάλη παρέα και δροσερή θάλασσα. Όμως η θάλασσα ανοίγει την όρεξη, με αποτέλεσμα το ρημάδι το στομάχι να διαμαρτύρεται!

Στη Λεύκα, σβήσαμε δίψα και πείνα (μου ταιριάζει η δίαιτα της Παναγιάς). Με μύδια σαγανάκι, σαλάτα με τριμμένη φέτα, χταπόδι ξυδάτο. Σε ένα ταβερνάκι που βρίσκεται στο Τολό, δίπλα στο κύμα. Συνέχεια στο Gorilla, για έναν κρύο espresso βλέποντας το φωτισμένο νησάκι στο βάθος, διότι το ταξίδι της επιστροφής δεν παλεύεται διαφορετικά.

Τι μου άρεσε:
1) H παρέα μας, φυσικά! Το internet κάνει θαύματα ;)
2) Σπίτι πάνω στη θάλασσα, με θέα το φεγγάρι που καθρεφτίζεται στο νερό.
3) Εδώ οι άνθρωποι είναι καλοφαγάδες. Γουρνοπούλα και γκιόσα, power!

Τι δεν μου άρεσε:
1) Χωρισμός : Κλασσική περίπτωση βλάβης, που λένε οι μηχανικοί.
2) Βρίσκομαι πάλι Αθήνα ή μήπως είναι όνειρο;

Σε καβατζάρω του χρόνου για νησί,
Jane

Αφήστε μια απάντηση