Κυριακές στην πρωτεύουσα

Μερικά Σαββατοκύριακα είναι από εκείνα που μισείς να κουρδίσεις το ξυπνητήρι, να προγραμματίσεις τον χρόνο σου και να κουνήσεις ακόμα και το μικρό σου δαχτυλάκι. Ζητάς έναν διπλό ελληνικό, πολλές ταινίες (ασχέτως αν δεν δεις ούτε μια), jazz μουσικές στην playlist και να φωλιάσεις στα μαξιλάρια του καναπέ σου.

Photo by Bitchy Bitch

Πολλές φορές όμως το πρόγραμμα διαμορφώνεται από τις εισερχόμενες κλήσεις σου. Μετά τις 16:00 το μεσημέρι (για άλλους απόγευμα), το κινητό παίρνει φωτιά. Κυριακάτικος καφές στα γνωστά Τουρκοβούνια, στις Υάδες. Για την ιστορία ας μάθουμε τι σημαίνει η μικρή αυτή λέξη. Αναφέρεται στις αδελφές Νύμφες, που έφεραν τη βροχή. (“Οι της βροχής”) Κόρες του Άτλαντα και της Βοιωτίας, με αδελφό τον μικρό Ύα. Πιστεύω να αρκούν οι παραπάνω μυθικοί ήρωες, που τόσο θέλουμε να είναι πραγματικοί.

Στις Υάδες, που βρίσκονται λίγα βήματα από το μικρό θεατράκι του Αττικού Άλσους, οι νέες οικογένειες παρκάρουν τα πιτσιρίκια, απολαμβάνουν το καφεδάκι τους και χαζεύουν τη μεγαλούπολη από ψηλά. Ξαφνικά μπαίνω στη θέση τους, ομολογώ δεν μου αρέσει καθόλου. Τα πράγματα εκεί είναι στενάχωρα, με πολλά νεύρα, αρκετές υποχρεώσεις και μεγάλες δόσεις υπομονής. Ποτέ μη λες ποτέ, αλλά, προς το παρόν…λέω ποτέ!

Η Κυριακή όμως δεν τελειώνει ως εδώ. Στον Δαναό, σε ένα αγαπημένο cinema, για εκείνους που βλέπουν πιο ρομαντικά τον κινηματογράφο, παρακολουθήσαμε τη νέα ταινία του Πέδρο Αλμοδόβαρ, με τίτλο Ραγισμένες Αγκαλιές και πρωταγωνίστρια την Πενέλοπε Κρουζ.

Ένα love story, κατά την ταπεινή μου άποψη. Ένας τυφλός σεναριογράφος, αναγκάζεται να επιστρέψει στο παρελθόν, να θυμηθεί το ατύχημα που του στέρησει όλες τις εικόνες, το πάθος και τον έρωτα που του έδιναν καλλιτεχνική-ψυχική τροφή. Τότε ονομαζόταν Ματέο Μπλάνκο και τώρα Χάρυ Κέην.

Συνέχεια στο Blues επί της Πανόρμου, για κρύα μπύρα. Απρόβλεπτα γεγονότα με την διπλανή παρέα. Η κοπέλα, στο δίπλα ακριβώς τραπέζι, παθαίνει κρίση πανικού-άγχους. Τα άκρα της μουδιάζουν, εκείνη μονολογεί οτι θα μείνει παράλητη (υπερβολές στα δύσκολα, όλοι το έχουμε) και εν τέλει μετά από 25 περίπου λεπτά έρχεται περιπολικό, για να τη μεταφέρει στο κοντινότερο νοσοκομείο.Διότι το ΕΚΑΒ δεν μας έκανε την χάρη. Αν στα 20 σου παθαίνεις κρίση πανικού, για τον έρωτα ενός μπάτσου, τότε φαντάσου τι ακολουθεί τα επόμενα χρόνια.

“Δύσπεπτα” Σαββατοκύριακα
by Jane