Πάμε βόλτα;

Πρωί στο γραφείο, τηλέφωνα, margin, καλώδια, εξοπλισμοί και πόνος στον αυχένα λόγω κακής στάσης. Ώρες ώρες σκέφτομαι να δοκιμάσω τη στάση του Νίκα, μήπως ξεγελάσω την αυχένα μου. Ωράριο τέλος. Κάπως έτσι έρχεται η στιγμή της βόλτας.

Avant Premier στο σινεμά Έλλη (Ακαδημίας 64) για τη νέα ταινία του Ρένου Χαραλαμπίση «4 Μαύρα Κουστούμια». Με καλό promotion, εξαιρετικό cast αλλά κάτι έλειπε. Πολύ πιθανόν να έλειπε η έμπειρη σκηνοθετική ματιά, διότι κακά τα ψέματα, είσαι ηθοποιός αλλά όχι σκηνοθέτης. Εκτίμησα για άλλη μια φορά την ερμηνεία του Γιάννη Ζουγανέλη, όπως επίσης τις μουσικές επιλογές του Ρένου. Κουράστηκα με τις επαναλαμβανόμενες ατάκες που βεβιασμένα προσπάθησαν να «βγάλουν γέλιο» και απόρισα με τους υπαλλήλους του σινεμά που προσπάθησαν να στοιβάξουν τον κόσμο στην κάτω αίθουσα, ενώ ο εξώστης ήταν άδειος.

Καλά μας τα πάνε οι ταινίες και οι σινεφίλμ αλλά το στομάχι μας διαμαρτύρεται. Ώρα φαγητού στο γνωστό «Φασόλι» που βρίσκεται στην Εμ. Μπενάκη. Γνωστό για το λιτά του πιάτα, το γρήγορο service, τη δυνατή μουσική και τη βιτρίνα με τα μαγειρευτά πιάτα. Προτιμήσαμε ρολό κοτόπουλο με πατάτες φούρνου, λινγκουίνι genovesse και μεξικάνικη σαλάτα. Η ποιότητα, όπως πάντα, μέτρια.

Αφού κάναμε την αρχή, ας συνεχίσουμε με γρήγορο ποτό στο Γκάζι. Στο συμπαθητικό πατρικό του Δημήτρη Αποστολόπουλου (ιδιοκτήτης του μαγαζιού), που θυμίζει ανατολή και πολύ έθνικ καταστάσεις. Η Micra Asia, που δίνει ιδιαίτερη προσοχή στην ευγένεια του προσωπικού της, στις ατμοσφαιρικές μουσικές και γοητεύει με την διακόσμηση της. Στο χώρο αυτό έγιναν τα γυρίσματα για την ταινία Strella.

Η νύχτα έχει μακρύ δρόμο και εμείς σαν καλοί περιπατητές συνεχίζουμε στο Swing (Ιάκχου 8 & Ευμολπιδών, 210 3451508, Γκάζι). Καλή επιλογή για χορό, με ‘60s αισθητική. Το μαγαζί διαθέτει δύο ορόφους. Στον κάτω όροφο οι ήχοι rockάρουν, ενώ στον πάνω οι θαμώνες δονούνται υπό τις bit επιλογές του dj και όχι μόνο. Το αγαπήσαμε διότι διαθέτει Guiness μπύρα (σε μπουκάλι, δυστυχώς), έχει κέφι, όμορφο κόσμο και κρατάει το ενδιαφέρον μας, μέχρι τις πρώτες πρωινές ώρες.

Τι μου άρεσε:

1) Ξέρω τύπο που ξενυχτάει μέχρι το πρωί, πίνωντας το ίδιο ποτό και δίχως να χορεύει. Πώς τα καταφέρνει ακόμα απορώ. Θα τον περάσω στην επόμενη πίστα μήπως και μπεί στο ρυθμό. Έχουμε μέλλον ακόμα.
2) Η Αθήνα έχει ζόρια, αλλά και τόσες ομορφιές, αρκεί να διαθέτεις το απαιτούμενο κουράγιο.
3) Οι διακριτικοί άνθρωποι. Χαρακτηριστικό που εκτιμώ αφάνταστα.

Τι δεν μου άρεσε:

1) Πολλοί κοινοί γνωστοί μαζευτήκαμε σ’ αυτή τη πόλη.
2) Όταν μου «γυαλίσει» κάτι και δεν μπορώ να το έχω.

Ξενυχτισμένα – ζαλισμένα φιλιά,
Jane